• - احداث آب انبار در سال ۱۳۱۶ در شهر یزد (به دلیل علاقه به مردم یزد و همسرش)
  • - احداث دبستان شش کلاسه در روستای نوشیروانکلا در سال ۱۳۲۳
  • - احداث مسجد در روستای نوشیروانکلا در سال ۱۳۲۴
  • - احداث و تکمیل حمام در روستای نوشیروانکلا در سال ۱۳۲۴
  • - لوله کشی آب مشروب در روستای نوشیروانکلا
  • - تعمیر پل در روستای درویش خاک
  • - تعمیر پل نقارچین محله بابل
  • - احداث دبستان در روستای آردکلا از توابع شهرستان بابل
  • - احداث درمانگاه در روستای دیوا از توابع شهرستان بابل
  • - اهدا زمین به اداره آموزش و پرورش شهر بابل ( اکنون دو مدرسه مائده و هاشمی نژاد در آن واقع است)
  • - تامین هزینه عروسی دهها نوعروس و داماد
  • - اهدا خانه به صاحب خانه ای که در ایام کودکی به مدت دو سال در آنجا ساکن بود
  • - احداث ساختمان جذامیان در مشهد
  • - اهدای بورس تحصیلی به حدود ۱۰۰ نفر از دانشجویان
  • - احداث ۴ دبستان به نام چهار تن از دانشمندان در چهار شهر کشور
  • - احداث کارخانه قند در خوی و ارومیه
  • - احداث زایشگاه ام‌البنین (بنام مادر خود) در بابل سال ۱۳۴۷
  • - ایجاد بانک خون در بابل در سال ۱۳۴۸
  • - ایجاد پرورشگاه در بابل در سال ۱۳۴۵
  • - تأسیس آموزشگاه حرفه ایی در بابل سال ۱۳۴۵
  • - کمک نقدی به دلیل سانحه آتش سوزی شهر ساری در سال ۱۳۴۶
  • - کمک نقدی به اردوی کار استان مازندران
  • - کمک نقدی به زلزله زدگان نقاط مختلف ایران
  • - کمک جنسی جهت ساخت مدرسه اسلامی در بابل
  • - ساخت مدرسه نوشیروانی در بابل
  • - ساخت مسجد نوشیروانی (امام حسن مجتبی(ع))
  • - کمک برای ساخت پل روستای کله بست
  • - کمک به احداث پل بهمنمیر
  • - تأسیس انیستیتو تکنولوژی در شهر بابل
  • - احداث تجارتخانه روغن و صابون ماگارین (خروس نشان) در جاده ورامین
  • - حفر چاه عمیق آب مشروب جهت استفاده ساکنین کردکوی
  • - احداث کارخانه روغن کشی در کرد کوی و کارخانه‌های پنبه پاک کنی در گنبد و گرگان
  • - اهدای ۲۰ هکتار زمین جهت احداث پارک در حومه بابل
  • و دهها آثار دیگر که برای مردم ساخته است و یا تعمیر کرده است.
  • در ارزش این اماکن همین بس که تنها زمین دانشکده فنی بابل (۱۱۰ هزار متر مربع) بنابر محاسبه کارشناسان امروزه بیش از هفتاد میلیارد ریال ارزش گذاری شده است. مرحوم نوشیروانی در هنگام افتتاح دانشکده فنی بابل (۱۳۵۲) در حالی که ۶۹ بهار را پشت سر گذاشته بود در ۲۳ اسفند سال ۱۳۵۰ در اثر بیماری قلبی در تهران درگذشت و در روستای زادگاهش به خاک سپرده شد در هنگام مرگ وصیت نمود از صرف مخارج زائد بپرهیزند و او را در حیات مسجد محله اش دفن کنند تشیع جنازه اش در حضور خیل عظیمی از جمعیت برگزار شد.